Nog heel even een email sturen naar een oud collega, moet nog even kunnen.. en terwijl ik dat denk, kijk ik per ongeluk naar de tijdsaanduiding rechts onderin mijn scherm en ik zie tot mijn grote schrik dat mijn volgende afspraak al over een half uur is.
Geen probleem zou je denken, want dat is nog altijd een half uur, maar in datzelfde half uur moet ik mijn agenda voor morgen in orde hebben, de stukken die ik morgen nodig heb nog printen terwijl er geen printer in de buurt is (lees: ik heb geen zin meer om uit te zoeken welke printer er nu dicht bij mijn werkplek staat en dan het nummer op te zoeken in het systeem en deze printer toe te voegen aan het programma ‘my printers’ om vervolgens op de printknop te moeten drukken, op te staan en de fysieke printer moet gaan zoeken) en ik moet nog 2 doosjes wijn in de auto laden, want morgen gaan we een bedrijfsbezoekje brengen en wat is er leuker dan het achterlaten van een klein bedankje bij het ‘jatten van het zoveelste reeds uitgevonden wiel’. Daarnaast moet ik mijn tas nog inpakken, want ik neem mijn laptop en andere spullen altijd mee (stel je voor!!) en deze in de kofferbak gooien omdat ik straks, over dat welbekende half uurtje, inmiddels nog 25 minuten, ergens in een kroegje in Middelburg afscheid ga nemen van een directeur. Hoe vervelend kan het leven zijn. Schiet ineens door mijn gedachten dat ik over een uurtje, uitgedaagd door de huidige tarieven van het openbaar vervoer, ook mijn dochter nog zou ophalen van school, aan de andere kant van de stad. Diep ademhalen en snel afscheid nemen dus.
Het beheer van de agenda van mijn baas lijkt zoveel eenvoudiger: het verzorgen van zijn dagindeling, het printen van zijn mail, het boeken van welke reis dan ook voor welke vergadering waar dan ook ter wereld,zorgen dat de beste man op de juiste plek op het juiste moment aanwezig is, met de juiste spullen en de juiste achtergrondinformatie, waarbij ik aan het eind van de dag gewoon voldaan naar huis ga zonder ook maar 1 moment een haastgevoel te hebben gehad.
Column door Projectsecretaresse Daniella, uit PA.NL Magazine nummer 1 – najaar 2009.
